یاداشتهای روزانه من
متفرقهیاداشتهای روزانه من
متفرقهدرباره من
پیوندها
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- حمید 963
بایگانی
- فروردین 1402 1
- شهریور 1401 1
- مرداد 1401 1
- آذر 1400 1
- مهر 1400 1
- شهریور 1400 1
- مرداد 1400 2
- تیر 1400 1
- فروردین 1400 2
- تیر 1399 2
- مرداد 1398 3
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 4
- مرداد 1397 1
- تیر 1397 9
- مرداد 1396 1
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 3
- خرداد 1395 7
- اردیبهشت 1395 16
- فروردین 1395 4
- اسفند 1393 5
- بهمن 1393 1
- دی 1393 8
- آذر 1393 10
- آبان 1393 16
- مهر 1393 20
- شهریور 1393 19
- مرداد 1393 18
- تیر 1393 18
- خرداد 1393 24
- اردیبهشت 1393 21
- فروردین 1393 23
- اسفند 1392 21
- بهمن 1392 16
- دی 1392 10
- آذر 1392 3
- خرداد 1392 11
- اردیبهشت 1392 15
- فروردین 1392 5
- اسفند 1391 4
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 3
- اردیبهشت 1391 4
- فروردین 1391 7
- اسفند 1390 9
- بهمن 1390 13
- دی 1390 7
- آذر 1390 6
- آبان 1390 2
- مرداد 1390 2
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 4
- اسفند 1389 29
- بهمن 1389 33
- دی 1389 46
- آذر 1389 18
- آبان 1389 75
- مهر 1389 176
- شهریور 1389 187
دیوار
در سفری که به یکی از ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺍﺳﭙﺎﻧﯿﺎ داشتم
ﻭﺍﺭﺩ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺳﻔﺎﺭش ﺑﻮﺩﻢ
ﺩﺭﮐﻤﺎﻝ ﺗﻌﺠﺐ ﺩﯾﺪﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎﻥ ﺟﻠﻮﯼ ﭘﯿﺸﺨﻮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ
ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺩﻭﺗﺎ ﭼﺎﯾﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺩﻭﺗﺎ ﻗﻬﻮﻩ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ
ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺘﻨﺪ ﯾ...ﮑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ .
ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﺣﯿﺮﺕ ﻣﺎﻧﺪﻢ !
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﭘﯿﺸﺨﺪﻣﺖ ﯾﮏ ﺑﺮﮔﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﭼﺎﯼ ﻭ
ﯾﺎ ﻗﻬﻮﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮم ﭼﺴﭙﺎﻧﺪ ﻭ ﺟﺎﻟﺐ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣن
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ.
ﺩﺭ ﺫﻫﻨم ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻓﮑﺮ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﭼﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ. ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺧﻮﺩ ﻏﻮﻃﻪ ﻭﺭ ﺑﻮﺩﻢ ...
ﺁﺩﻡ ﻓﻘﯿﺮ ﻭ ﮊﻧﺪﻩ ﭘﻮﺷﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﯾﮏ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﺍﺩ
ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ " ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺑﯽ ﺯﺣﻤﺖ ﯾﮏ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺏ ﺩﯾﻮﺍﺭ "
ﻭ ﭘﯿﺸﺨﺪﻣﺖ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻗﻬﻮﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﯾﮏ ﻗﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻓﻘﯿﺮ ﺩﺍﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭘﻮﻟﯽ ﺑﮕﯿﺮﺩ ......
اﺭﻩ ﺩﻳﮕﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﺑﻬﺸﺖ !
" از خاطرات کاوه سهرابی "
محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت ای دوست این پیراهنست افسار نیست
گفت مستی زان سبب افتان و خیزان میروی
گفت جرم راه رفتن نیست ره هموار نیست
گفت میباید تو را تا خانه قاضی برم
گفت رو صبح ای قاضی نیمه شب بیدار نیست
گفت نزدیک است والی را سرای انجا شویم
گفت والی از کجا در خانه خمار نیست
گفت تا داروغه را گوییم در مسجد بخواب
گفت مسجد خوابگاه مردم بد کار نیست
گفت دیناری بده پنهان و خود را وارهان
گفت کار شرع کار درهم و دینار نیست
گفت از بهر غرامت جامه ات بیرون کنم
گفت پوسیدست جز نقشی ز پود وتار نیست
گفت اگه نیستی کز سر درافتادت کلاه
گفت در سر عقل باید بی کلاهی ار نیست
گفت می بسیار خوردی زان چنان بیخود شدی
گفت ای بیهوده گو حرف کم و بسیار نیست
گفت باید حد زند هشیار مردم مست را
گفت هشیاری بیار اینجا کسی هشیار نیست
زیبا ترین شعری بود که تا بحال از پروین اعتصامی خونده بودم
آره والا فقط ماست ما شیرینه. ...
یه کم ماست شیرین برامو ن
بیار