یاداشتهای روزانه من
متفرقهیاداشتهای روزانه من
متفرقهعشق
عصر یک جمعه ی دلگیر
دلم گفت بگویم بنویسم که چرا عشق به انسان نرسیده است؟
چرا آب به گلدان نرسیده است؟
چرا لحظه ی باران نرسیده است؟
وهر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است
به ایمان نرسیده است
و غم عشق به پایان نرسیده است.
بگو حافظ دلخسته زشیراز بیاید،
بنویسد که هنوزم که هنوز است چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟
چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده است؟
دل عشق ترک خورد،
گل زخم نمک خورد،
زمین مرد،
زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد،فقط برد،
زمین مرد، زمین مرد ،
خداوند گواه است،دلم چشم به راه است،
و در حسرت یک پلک نگاه است،
ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی،
برسد کاش صدایم به صدایی...
جمعه
امروز جمعه
برویم جایی که
ببینیم تکه ابرهای سفید
در آسمان آبی
بشنویم صداهایی را
که نمی شنویم
از شنبه تا پنجشنبه،
بشویم جزئی از طبیعت
رود شویم،درخت شویم اصلاً خاک شویم -که از جنس خودمان است- یک امروز
آزار نرسانیم
به هیچ کس
و هیچ چیز
گم شده ایم
در شهر شلوغ
امروز خودمان را پیدا کنیم
تاثیر دعا
مرد پولداری در کابل، در نزدیکی مسجد قلعه فتح الله رستورانی ساخت که در آن موسیقی
بود و رقص و به مشتریان مشروب هم سرویس می شد.
ملای مسجد هر روز موعظه می کرد و
در پایان موعظه اش دعا می کرد تا خداوند صاحب رستوران را به قهر و غضب خود گرفتار
کند و بلای آسمانی را بر این رستوران که اخلاق مردم را فاسد می سازد، وارد
کند.
یک ماه از فعالیت رستوران نگذشته بود که رعد و برق و توفان شدید شد و یگانه
جایی که خسارت دید، همین رستوران بود که دیگر به خاکستر تبدیل گردید.
ملای
مسجد روز بعد با غرور و افتخار نخست حمد خدا را بجا آورد و بعد خراب شدن آن خانه
فساد را به مردم تبریک گفت و علاوه کرد: اگر مومن از ته دل از خداوند چیزی بخواهد،
از درگاه خدا ناامید نمی شود.
اما خوشحالی مومنان و ملای مسجد دیر دوام
نکرد. صاحب رستوران به محکمه شکایت کرد و از ملای مسجد تاوان خسارت
خواست.
ملا و مومنان البته چنین ادعایی را نپذیرفتند.
قاضی هر دو طرف را به محکمه خواست و بعد از این که سخنان دو جانب
دعوا را شنید، گلو صاف کرد و گفت:
نمی دانم چه حکمی بکنم. من هر دو طرف را
شنیدم. از یک سو ملا و مومنانی قرار دارند که به تاثیر دعا و ثنا باور ندارند از
سوی دیگر مرد می فروشی که به تاثیر دعا باور دارد…