بعضی آدمها را نمی شود ، داشت .. فقط می شود یک جور خاصی دوست شان داشت .. بعضی آدمها ، اصلاً برای این نیستند که برای تو باشند .. یا تو برای آنها ! اصلاً به آخرش فکر نمی کنی آنها برای این هستند که دوست شان بداری .. آن هم نه دوست داشتن معمولی ،نه حتی عشق .. یک جور خاصی دوست داشتن ، که اصلاً هم کم نیست .. این آدم ها حتی وقتی که دیگر نیستند هم در کنج دلت تا ابد یک جور خاص دوست داشته خواهند شد ... مثل تو
قسم به نم نم باران که دوستت دارم
به اشک‌های خیابان که دوستت دارم
قسم به سعدی و حافظ، به منزوی... قیصر
به شاعران پریشان که دوستت دارم
قسم به مجلس مادر، به کاسه ی شله زرد
به نذرهای فراوان که دوستت دارم
ورای فقه، ورای کلام، باور کن
ورای فلسفه... عرفان... که دوستت دارم
بجای این‌که بخواهم ... و یا ... ولش کن! نه!
عجیب نیست کماکان که دوستت دارم
قسـم نـمی‌خـورم امـا اگــر قسـم بخـورم
به آیــه آیــه‌ی قـــرآن کــه دوستت دارم . . . !
قسم به نم نم باران که دوستت دارم
به اشک‌های خیابان که دوستت دارم
قسم به سعدی و حافظ، به منزوی... قیصر
به شاعران پریشان که دوستت دارم
قسم به مجلس مادر، به کاسه ی شله زرد
به نذرهای فراوان که دوستت دارم
ورای فقه، ورای کلام، باور کن
ورای فلسفه... عرفان... که دوستت دارم
بجای این‌که بخواهم ... و یا ... ولش کن! نه!
عجیب نیست کماکان که دوستت دارم
قسـم نـمی‌خـورم امـا اگــر قسـم بخـورم
به آیــه آیــه‌ی قـــرآن کــه دوستت دارم . . . !