یاداشتهای روزانه من
متفرقهیاداشتهای روزانه من
متفرقه
پاییز
تابستان که نیامدی
پاییز شد.پاییز که نیامدی،پاییز ماند…
زمستان که نیایی،پاییز می ماند
تو را به دلِ پاییزی ات فصل ها را به هم نریز.
عباس معروفی
امروز
هرازگاهی
خودت را هَرَس کن
شاخه های اضافیت را بزن
پای تمام شاخه بریده هایت بایست
تمام سختی هایت
دردهایت
باغبانی کن خودت را
خاطرات بدت را
سَبُک کن فکرت را
از هرچه آزارت می دهد
ریاضیدان باش
حساب و کتاب کن
خوبیهای زندگیت را جمع کن
آدمهای بدِ زندگیت را کم کن
همه چیز خوب می شود
قول
خوب می شود
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺨﻨﺪﯼ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﯽ،
ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ،
ﭘﺲ ﺑﺨﻨﺪ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺵ....
ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺮﺩﻩ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﺩ،
ﭘﺲ ﺷﺎﺩﯼ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﺵ ....
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﯽ،
ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﮐﻤﺒﻮﺩ
ﺍﮐﺴﯿﮋﻥ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ،
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺶ ....
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﮐﻨﯽ،
ﺧﺪﺍ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ، ﭘﺲ
ﺻﺪﺍﯾﺶ ﮐﻦ،
ﺍﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺗﻮﺳﺖ .
ﺍﻭ،
ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺖ،
ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﺖ،
ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﺖ،
ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﺎﯾﺖ ﺍﺳﺖ ....
ﺍﻣﺮﻭﺯ ....
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺳﺖ،
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ....
ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ......
خیالت راحت
دیوارهای خانه آواز می خوانند
و تو هنوز خوابی
صدای دیوارها را کم می کنم
ستاره ها را فوت می کنم
خیالت راحت
این روزها تمام می شوند،
ما هم تمام می شویم
و آیندگان، هیچ افسانه ای از ما نخواهند خواند.
تو بخواب، چیزی نیست!
من فقط خاطراتم را جمع می کنم، می خواهم آنها را با خود ببرم تا گاهی که دلم هوای افسانه ها را می کند مرورشان کنم و یادم نرود، چه رویاهایی در سر داشتم.
یکی بود، یکی... همیشه جایش خالی بود.
خیالت راحت، قصه را همینجا به پایان می رسانم، تا ثابت کنم بعد از نبودن هایت، هیچ حرف و حدیثی باقی نمانده.
مـــن
ﺍﻓﺘــﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﻣﯿـــﺎﻥ ﺩﻭ ﺧﻂ ؛
ﻣـــﺎﻧﺪﻧﻢ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ …
ﺭﻓﺘﻨـــﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺧـــﻮﺍﻫﺪ ...
و مـــن ﺗـــﻮﺍﻥ ﺩﺭﺩ ﻧـــﺪﺍﺭﻡ !