اگر گفت و لطف آدمی برای رهایی از تنهایی است
اگر نوشتن واگویه ها چراغی فراسوی دلتنگی است
و اگر شما می خوانید
من گفتم ، نوشتم که بدانید
آن چه را که زندگی کرده ام
نخواستم مثل کسی باشم
یا از آن روزگاری که سپری شد
تنها خواستم
در قیل و قال بی امان ثانیه ها
خودم باشم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد