کاش می گفتی

سهراب

تو چرا میگفتی تا شقایق هست زندگی باید کرد

کاش می گفتی که شقایق مرد

زندگی را چه کنم

این دل پردرد و خستگی را چه کنم

سهراب

دیگراسب حیوان نجیبی نیست

کبوتر خسته است

لانه ها پرپر

کاش بودی و می دیدی

که دیگر خانه دوست بهانه است

دوستی دیگرمرد

عشق ها مشکی شد

رنگ غم

رنگ عزا

کاش می دیدی

دل من نیز مرده

پشت پرچین سکوت

وقت  حس خاطره

خستگی شد ناقوس دلم

کاش می گفتی

که شقایق مرد

زندگی را چه کنم

عاشقی را چه کنم

خستگی را چه کنم