یادمان باشد

 فردا حتما...
ناز گل را بکشیم
حق به شب بو بدهیم
و نخندیم دیگر
به ترکهای دل هر گلدان!

و به انگشت نخی خواهیم بست...
تا فراموش نگردد فردا
زندگی شیرین است!
زندگی باید کرد....

و بدانم که شبی
خواهم رفت
و شبی هست که نباشد پس از آن
فردایی

وقتی آدم ها فقط هنگام نیاز به یاد شما می افتند ناراحت نشوید،فقط به خودتان ببالید که مانند یک شمع هنگام تاریکی به ذهن آن ها خطور می کنید...