گاه


گاه می‌رویم تا برسیم
کجایش را نمی‌دانیم
فقط می‌‌رویم تا برسیم …

بی‌خبر از آنکه همیشه،
رفتن ...
راه رسیدن نیست !

گام اول شناخت مقصد است،
و بعد شناخت راه ...

گاه حتی برای رسیدن باید نرفت،
باید ایستاد و نگریست ...
باید دید،
بررسی کرد
شاید راه را اشتباه رفته ای
شاید راههای صعب العبور را انتخاب کرده ای که برگشتن به نفعت است ...
شاید رسیده‌ای
و ادامه دادن فقط دورت کند ...

باید ایستاد و نگریست
به مسیر طی شده …

من


تمام " آرامشم "
را مدیون همان " انتظاری "
هستم
که دیگر از "هیچکس "ندارم ...



مرا ببوس
نه یک بار که هزار بار ..!
بگذار آوازه ی عشق بازیمان
چنان در شهر بپیچد
که روسیاه شوند
آنها که بر سر جدایی مان
شرط بسته اند …!