یاداشتهای روزانه من
متفرقهیاداشتهای روزانه من
متفرقه
بدون شرح
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
گر بیایی دهمت جان ور نیایی کشدم غم
من که بایست بمیرم چه نیایی چه بیایی
بزرگترین هدیه تو به دیگران
نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.
آرزو
آرزویم این است:
نرود اشک در چشم تو هرگز
مگر از شوق زیاد
نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز
و به اندازه هر روز تو عاشق باشی
عاشق آنکه تو را می خواهد
و به لبخند تو از خویش رها می گردد
و تو را دوست بدارد به هر اندازه دلت می خواهد
آدم که در میانه ی دعوا عقب کشید
افتاد سیب سرخی و حوا عقب کشید
من ماندم و تو ماندی و این سیب ناتمام
من ماندم و تو ماندی و دنیا عقب کشید
امشب به یاد آن شب اول که دیدمت
قلبم دوباره ساعت خود را عقب کشید:
یادش به خیر، نور تو چشم مرا که زد-
خورشید هم برای تماشا عقب کشید
پایت به سمتم آمد و دستت به دست من...
قلبت میان همهمه اما عقب کشید
شاید که از نگاه خیابان دلت گرفت
شاید برای زخم زبانها عقب کشید
مردم چه زود خلوت ما را به هم زدند
من ماندم و تو رفتی و دنیا عقب کشید
"حسن اسحاقی
آخرین برگ
یه نفرمیاد که دلم داره هواش
تو گوشِ دلم پیچیده زنگ صداش
خورشید نگاش اگه نتابه تو شب سیامون
در قطبِ ظلمت یخا جیم میشه کویره دلامون
وای اگه نیاد اونی که اسمش رو لب بهاره
اونی که اسمش اخرین برگ باغ انتظاره
ای که اسمِ تو طلوعِ باورِ صبح
اه اگه نیای با خنده از درِ صبح
وقتی شب میرسه مثِ یه همزادِ پیر
تو گلوم میشکنه فریادِ دستمو بگیر
بی تو در تقدیر مردابه دلم
خسته تر از روح گردابه دلم
تو بیا که اخرین برگ منی
ارزوی لحظه مرگ منی
تو بیا که خسته ام
ز جهان گسسته ام
(منوچهر طاهر زاده)
پ نوشت 1: امسال برا اولین شب میخوام هشت ساعت بخوابم تا الان که نتونستم بیشتر از چهار ساعت بخوابم
پ نوشت 2:امسال برا اولین شب سه ساعت مداوم تو نت بودم.تا الان هیچ شبی نبود که بیش از یه ساعت نت باشم.
پ نوشت 3: دلم تنگِ کسی هست